بینایی سگ

اینکه سگ‌ها چگونه رنگ را می‌بینند یک موضوع طولانی مدت برای تحقیق است و نتایج بسیار شگفت‌انگیز است. در حالی که سگ هانمی توانند تمام رنگ هایی را که انسان ها می‌بینند را ببینند، اما دنیای آنها کاملا سیاه و سفید نیست.

شبکیه چشم دارای دو نوع سلول اصلی است: میله هایی که سطوح نور و حرکت را تشخیص می دهند و مخروط هایی که رنگ ها رامتمایز می کنند. چشم انسان دارای سه نوع مخروط است که می تواند ترکیبی از قرمز، آبی و سبز را تشخیص دهد. سگ ها فقط دو نوعمخروط دارند و فقط آبی و زرد را می توانند تشخیص دهند – این درک رنگ محدود را دید دو رنگ می نامند.

انسان‌ها ممکن است مخروط‌های بیشتری داشته باشند که به ما امکان می‌دهد رنگ‌های بیشتری را ببینیم و آنها را روشن‌تر از سگ‌هاببینیم، اما سگ‌ها میله‌های بیشتری دارند که به آنها در هنگام دیدن در نور کم یا شناسایی اشیاء متحرک برتری می‌دهد.

وقتی صحبت از تشخیص رنگ به میان می‌آید، دید طبیعی سگ بیشتر شبیه به فردی است که کوررنگی قرمز–سبز دارد. با این حال، هیچدرجه دیگری از کوررنگی در سگ ها ثبت نشده است. البته این به این معنی نیست که آنها قادر به درک رنگ های مختلف نیستند. آنهافقط ممکن است رنگ “واقعی” یک شی را نبینند. به عنوان مثال، رنگ قرمز برای سگ به نظر می رسد خاکستری مایل به قهوه ای تیره یاسیاه است. و رنگهای زرد، نارنجی و سبز همگی برای سگ کمی زرد به نظر می رسند. دوستان پشمالوی ما رنگ آبی را خیلی خوب میبینند، اما بنفش برای آنها همان آبی است.

سگ ها هنگام انجام بازی واکشی نمی توانند تفاوت بین توپ قرمز و توپ زرد را تشخیص دهند. اما به خاطر حس بویایی بالا، معمولاًمی‌توانند توپ خود را شناسایی کنند و هنگام بازی در پارک از اختلاط اجتناب کنند.

سگ‌ها نزدیک‌بین‌تر از ما هستند. هنگامی که به یک شی از همان فاصله نگاه می کنیم، ممکن است شی برای ما واضح به نظر برسد، امابرای سگ ما تار به نظر برسد.

سگ‌ها چشم‌هایی دارند که بیشتر در کناره‌های سر قرار می‌گیرند که به آنها امکان دید محیطی وسیع‌تری نسبت به ما می‌دهد. بنابراینسگ‌ها درک عمقی را که ما داریم ندارند.اما  در مقایسه با انسان، سگ ها در نور کم (غروب و سحر) بهتر می بینند و می توانند حرکترا با دقت بیشتری تشخیص دهند.